Αμφίκλεια, Μουσείο Άρτου & Επαγγελμάτων – Τιθορέα - Παναγία Οδηγήτρια

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου

Ταξίδεψε μαζί μας!! Σεντούκι της Γιαγιάς!!

Με τη συνεργασία του τουριστικού γραφείου Klironomos Travel

Η ιστορική κωμόπολη της Αμφίκλειας σε υψόμετρο 400 μέτρων, είναι χτισμένη στους βορειοανατολικούς πρόποδες του Παρνασσού και βρίσκεται μόλις 17 χλμ. μακριά από το δημοφιλέστερο χιονοδρομικό κέντρο της Ελλάδας. Τη συναντάμε με τις ονομασίες Οφίτεια, Αμφίκαια, Δαδί, Αμφίκλεια (όπως ονομάζεται και σήμερα).

Η σημερινή Αμφίκλεια κατά τους προϊστορικούς χρόνους ονομαζόταν Οφίτεια. Η Αμφίκαια ήταν από τις πιο σημαντικές πόλεις των Φωκέων. Αμφίκλεια είναι σύνθετη λέξη και σημαίνει φημισμένος, δοξασμένος τόπος. Οι Αμφικτίονες αναγνωρίζοντας τον αγώνα της πόλης κατά τη διάρκεια των Φωκικών πολέμων ονόμασαν την πόλη έτσι. Κατά τη περίοδο του εκχριστιανισμού της Ελλάδας, στη Αμφίκλεια λατρευόταν ακόμα ο Διόνυσος. Γύρω στα 200 μ.χ αρχίζει ο εκχριστιανισμός της περιοχής.

Κατά τους μεταβυζαντινούς χρόνους έχασε τη πολιτική ελευθερία από τους Φράγκους. Τη περίοδο αυτή χάνεται η ονομασία Αμφίκλεια. Εμφανίζεται η τοπωνυμία Δαδί. Στις 29 Μαΐου 1456 το Δαδί πέφτει στα χέρια των Τούρκων. Στα χρόνια της τουρκοκρατίας αποτέλεσε κεφαλοχώρι για τη γύρω περιοχή. Ήταν εμπορικό και πολιτιστικό κέντρο. Υπήρξε γενέτειρα και κρησφύγετο πολλών αρματολών και κλεφτών. Κατά την επανάσταση του 1821 και όλα τα χρόνια που διήρκεσε αυτή, το Δαδί προσέφερε πολλά στον αγώνα. Υπήρξε θέρετρο πολλών γεγονότων και συμβουλίων της επαναστατημένης Ρούμελης. Πολλοί αγωνιστές και πρωτοπαλίκαρα ήταν γέννημα της περιοχής.

Η Αμφίκλεια πρόσφερε σε όλους τους αγώνες του έθνους. Ιδιαίτερα στους βαλκανικούς και στους δύο παγκοσμίους πολέμους. Στα 1912 το Δαδί έγινε κοινότητα και μετονομάστηκε σε Αμφίκλεια με 4.106 κατοίκους. Την περίοδο αυτή η Αμφίκλεια πρόσφερε φόρο αίματος με νεκρούς, τραυματίες και όλες τις κακουχίες που συνοδεύουν τον πόλεμο, σε όλους τους αγώνες από το 1912 – 1922. Στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο η Αμφίκλεια βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς κατακτητές λόγω της ύπαρξης στρατιωτικού αεροδρομίου στη θέση του σιδηροδρομικού σταθμού.

Το 1967 εγκαταστάθηκαν στην Αμφίκλεια οι κάτοικοι του χωριού Κουμπουριανά, του τέως Δήμου Αργιθέας της επαρχίας και νομού Καρδίτσας, μετά από σύσταση του Υπουργείου λόγω κατολισθήσεων του εδάφους, δίνοντας νέα πνοή στην Αμφίκλεια. Το 2001 στην απογραφή όπου η Αμφίκλεια είχε 3.585 κατοίκους. Στην Απογραφή του 2011 η Αμφίκλεια είχε 3.192 κατοίκους μόνιμο πληθυσμό.

Το Μουσείο Άρτου & Επαγγελμάτων φιλοξενεί πολύτιμα αντικείμενα της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, και ο επισκέπτης μπορεί να δει άριστα διατηρημένα τα σύνεργα για κάποιους από τους πιο χαρακτηριστικούς επαγγελματίες παλαιότερων εποχών.

Ο παραδοσιακός της οικισμός με τα πέτρινα σπίτια και τα γραφικά πλακόστρωτα σοκάκια, τα νεοκλασικής αρχιτεκτονικής αρχοντικά, οι πολύ καλά διατηρημένες πετρόχτιστες βρύσες, οι όμορφες εκκλησίες και πλατείες αλλά και τα ταβερνάκια με τις τοπικές νοστιμιές (πίτες, τηγανόψωμο, τηγανιά και μάσκουρι –ντόπια σπεσιαλιτέ με γιαούρτι και φέτα) κάνουν την επίσκεψή μας εκεί, ανεπανάλειπτη εμπειρία!

Το μοναστήρι της Παναγίας της Οδηγήτριας βρίσκεται κοντά στην Τιθορέα, στους πρόποδες του Παρνασσού.

Τις τοιχογραφίες έχουν φιλοτεχνήσει οι μοναχοί, όπως επίσης και τις χρυσοκέντητες εικόνες στο Ιερό του Ναού.

Είναι ένα μοναδικής ομορφιάς Μοναστήρι και η φιλοξενία των μοναχών μας έκανε να θέλουμε να το επισκεφθούμε ξανά!

Στο βουνό απέναντι διακρύνεται η σπηλιά του Οδυσσέα Ανδρούτσου.

Η επίσκεψή μας στην ιστορική Τιθορέα ήταν έκπληξη!

Η Τιθορέα ή Βελίτσα -όπως ήταν η ονομασία της μέχρι το 1926- βρίσκεται στις βορειοανατολικές πλαγιές του Παρνασσού στη θέση όπου βρισκόταν η αρχαία Τιθορέα, σε υψόμετρο 440μ. Είναι χωριό του νομού Φθιώτιδας και ανήκει στο διευρυμένο Δήμο Αμφίκλειας – Ελάτειας. Ανάμεσα στα σπίτια της υπάρχουν ακόμη ερείπια της αρχαίας πόλης καθώς και μέρος των τειχών της. Σήμα κατατεθέν του χωριού είναι ο εντυπωσιακός πλάτανος με το τεράστιο κορμό, που βρίσκεται στην κεντρική πλατεία και χρονολογείται από το 1887!

Η αρχαία Τιθορέα ήταν Φωκική πόλη, κτισμένη στις ανατολικές πλαγιές του Παρνασσού, στην ίδια θέση όπου βρίσκεται σήμερα το ομώνυμο χωριό. Από το 6000 π.Χ. περίπου, στην περιοχή της Τιθορέας μπορούμε να υποθέσουμε ότι υπήρχε μια κοινωνία κυνηγών τροφοσυλλεκτών, που κατοικούσαν σε σπηλιές.

Υπήρξε μια από τις περισσότερο σημαντικές Φωκικές Πόλεις που κυριαρχούσε για δεκαετίες στην κοιλάδα του Κηφισσού. Τα τείχη της θα πρέπει να καταστράφηκαν πολλές φορές καθώς οι Φωκείς βρίσκονταν σε διαρκείς πολέμους. Αλλά πάντα ανοικοδομούνταν αφού η οχυρή της θέση ήταν μοναδική για την προστασία των κατοίκων της περιοχής. Υπήρξε σημαντικό εμπορικό κέντρο με αγορά, δημόσια κτήρια και δημόσιες υπηρεσίες. Το 240 π.Χ. η Τιθορέα έχει τέτοια εμπορική ανάπτυξη που εκδίδει δικό της Νόμισμα.

Το τείχος της Τιθορέας, είναι από τα καλύτερα σωζόμενα δείγματα ελληνιστικής οχυρωματικής. Άλλα αξιοθέατα είναι η σπηλιά του Οδυσσέα Ανδρούτσου, το φαράγγι του Καχάλα, το Αισθητικό Δάσος Τιθορέας, το «Μπαλκόνι της Τιθορέας» που βρίσκεται 200 μ. μετά την αρχή του μονοπατιού και πρόκειται για ένα βράχο με θέα στο φαράγγι και το χωριό, η όμορφη πλατεία με τον αιωνόβιο πλάτανο, καθώς και αρκετές μονές από τον 17ο και 18ο αιώνα που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή.